You and me, two worlds,
we belong to someone else.
Does it have to be this way or will it stay that way?
Probably yes, because this is how the world is full of rules, orders and permissions.
We do something because it is appropriate, because others are looking at us, though the heart wants to go its own way.
I sit and cry like a baby, wipe my tears stealthily,
because I realize that in the real world
you will not be with me, you will not be close.
Unreal are WE.
Ty i ja, dwa światy
Należymy do kogoś innego
Czy tak być musi, czy tak zostanie?
Pewnie tak, bo taki jest już świat,
pełen reguł, nakazów i przyzwoleń.
Robimy coś, bo tak wypada, bo inni na nas patrzą, choć serce chce iść w swoją stronę.
Siedzę i płaczę jak dziecko, ukradkiem ocieram łzy,
bo uświadamiam sobie że w realnym świecie nie będzie Ciebie przy mnie, nie będzie Cię blisko.
Nierealne jest My.
Comments are closed.